Zoals elk jaar hebben Sfia en ik de gezinnen mogen bezoeken nm. februari 2025.

​

Fatima en Zohra

Bij aankomst in het dorp, halen wij de 2 zussen op en deze blijven gedurende onze hele verblijf bij ons, heerlijk en gezellig vinden zij dat.

Met Fatima en Zohra gaat het in zekere zin goed, zij zijn nu zelfstandig en zijn blij dat zij zelf in hun onderhoud kunnen voorzien, ook dit dankzij de donateurs.

In september 2024 waren er hevige regenbuien met modderstromen tot gevolg, die de woning van de dames had geruïneerd. Dankzij de giften van donateurs is het fundament van de woning aangepast en een trap gemaakt bij de entree, waardoor het water of de modder het huis meer kan binnenstromen. Daarnaast zijn de kamers schoongemaakt. 

In Marokko zijn de prijzen van elektra, maar ook van de levensmiddelen weer flink gestegen.

Waardoor het nog moeilijker is voor de gezinnen met het kleine budget dat zij hebben elke maand rond te komen. Na een aantal gesprekken met de gezinnen, hebben wij dan ook besloten de gezinnen maandelijks meer geld te geven.

Bij beide zussen is het zicht achteruit gegaan, daarom zijn we naar de opticien gegaan. Alleen Zohra had een bril nodig. Ook dit hebben we bekostigd met het geld van de donateurs. ( dit was 1500 DH, ongeveer €150,- )

We hebben zoals elk jaar weer een voorraadje voor de zussen kunnen kopen, zoals een baal meel, couscous, rijst en verder olie, wasmiddel, haarshampoo, tandpasta etc. etc.

​​

De scholen in Marokko

De scholen in Marokko, hoe werkt dat nu precies?

De kinderen hebben eerst 2 jaar voorschool (kleuterschool) daarna volgt klas 1 t/m 6, basisonderwijs.

In klas 6 wordt een test gedaan (soort citotoets) en dan volgt klas 7 t/m 12 het Middelbaar onderwijs en als laatste de Universiteit.

Met de gezinnen gaat het prima en de kinderen doen het erg goed op school, zij hebben er ook veel plezier in om naar school te gaan.​

​

Het gezin van Malika en Abdelsalam

In Kalaa Mgouna woont het gezin van Malika en Abdelsalam met hun 3 kinderen. Ze zijn verhuisd naar een iets ruimere woning, met meer voorzieningen zoals een keuken.  Dit huis staat dichter bij de school van Hibatollah.

​

​Soukayna 21 jaar zit in het derde jaar van haar studie, de richting natuurkunde, scheikunde en wiskunde, wat echt geweldig is. Ze wil iedereen bedanken en zich voorstellen, hier is haar brief:

​

To all the kind people who have made a difference in my life and my family’s life, I wrote this  letter to express my feelings and my gratitude to all of you,

 

My name is Soukayna, a 21-year-old Moroccan girl born and raised in a small, serene village called Ait Oujana in the province of Tinghir, southeast Morocco. As the eldest sibling in my family, I have three brothers and one sister—each of them bringing their light into our lives. My father, a respected imam, and my mother, a devoted homemaker, have shaped our family with love, values, and quiet strength.

 

My youngest brothers are still in primary school, while my sister is in her first year of high school. Alongside me at university is my brother, Souhayb—I'm pursuing a bachelor's degree in physics, while he is part of an engineering program at the Faculty of Science and Technology in Errachidia.  

 

Our family's story is not just about our day-to-day life; it’s also about the profound impact of love, generosity, and inspiration brought by special people like Karin. I first met Karin when I was just 9 years old, a day forever etched in my memory. She gave me my very first gift—a warm, brown winter jacket lined with soft, light brown fur. Even though it was oversized at the time, I cherished it deeply and, to this day, it remains a keepsake of that cherished moment.

 

Whenever my Aunt Safia and Karin visited, our humble home brimmed with uncontainable excitement. The joy and laughter they brought, coupled with the thoughtful gifts they carried, filled our hearts with warmth. Their kindness went far beyond material gifts; they became a beacon of inspiration and guidance for me.  

 

Back in primary school, I was shy and quiet, hesitant to express my thoughts, and lacked confidence in languages like French and English. Karin saw potential in me that I couldn’t yet see myself. She encouraged me, and thanks to your help and your support I enrolled in a three-month online English program through the British Council in Rabat. It was a transformative experience that not only improved my English but also helped me discover the power of my voice.

 

High school graduation marked a new chapter as I decided to follow my passion for physics at Cadi Ayyad University in Marrakech. Since childhood, I’ve been captivated by the starry night sky—its infinite mysteries and sparkling beauty inspired my dreams of becoming an astrophysicist. I long to delve into the cosmos, unlock its secrets, and contribute meaningfully to the field of astrophysics.  

 

But like many dreams, the path hasn’t always been easy. Last year, I pushed myself too hard and reached a point of burnout. The stress affected not only my mind but my body as well. During one of my aunt Sofia and Karin visits, they noticed my struggle and gently encouraged me to prioritize rest, create a healthier routine, and give myself time to heal. I listened—and over time, those small acts of self-care made a big difference. My sleep improved, my eating habits changed, and I began to feel more focused and balanced.

 

The support of you all didn’t end there. In times when my brother and I didn’t receive our scholarships, you stepped in to help us meet our basic needs—ensuring we had nutritious meals and the stability to keep going with our studies.

 

Today, as I reflect on where I am and how far we’ve come, I feel a deep and lasting gratitude—for the dreams that keep me moving forward, the family that grounds me, and to each of you the remarkable people whose kindness, belief, and love continue to lift us.

 

This is more than just a story about me—it’s about the beauty of human connection, the power of generosity, and how a few caring hearts can change the course of our  lives.

 

With  all my love and thanks,

    Soukayna 

​

 

Souhayb 19 jaar oud is begonnen in het 2de jaar aan de universiteit in Errachidia, de Faculteit van natuurwetenschappen en techniek, super trots zij wij op hem.

De eerste 2 semesters heeft hij super goed afgesloten en prima cijfers behaald.

De universiteit staat op 4 uur rijden met de bus van zijn ouderlijk huis, daarom heeft ook hij een kamer, de kosten hiervan zijn 500DH (€50 ).

Ook Souhayb heeft een laptop en een smartphone (die wij voor hem hebben geregeld) voor zijn studie.

Het niet meer thuis wonen bij zijn ouders gaat Souhayb goed af, hij is goed in het plannen van zijn huiswerk en zorgt goed voor zich zelf.

Ook hij spreekt steeds beter Frans en Engels, waardoor ik meer contact met hem heb.

Hij is net zoals Soukayna zeer gemotiveerd en ze helpen elkaar daar waar nodig is.

Natuurkunde en Wiskunde zijn voor hem de vakken waar hij erg goed in is en wil voor nu graag computerprogrammeur worden.

​

Hibatollah 15 jaar oud zit in de 10de klas, zij gaat graag naar school .De school staat vlakbij het huis waar zij wonen, dus gaat zij gewoon lopend naar haar school.  Zij heeft het vorig schooljaar afgesloten met een gemiddeld cijfer van 15.8 over alle vakken, in klas 7 t/m 12 is het hoogste cijfer een 20

Hibatollah is een vrij rustig meisje dat al heel goed zelfstandig kan werken, zij  observeert alles en als zij iets niet begrijpt van haar huiswerk, vraagt zij of haar leraar haar wil helpen.

Verder is het een meisje met zeker een eigen wil en dat is mooi om te zien.

​

Musaab 12 jaar oud  zit in middels in de 6de klas.

Hij was een super druk kind en heeft daarom een jaar langer de voorschool doorlopen, wat nu een juiste beslissing blijkt te zijn.

Musaab is veel rustiger geworden en ook erg zelfstandig, is ook meer bezig met school en vindt het nu ook echt leuk om naar school te gaan.

Voor nu wil hij dokter worden, maar dat kan natuurlijk nog wel veranderen, eerst maar de basisschool afmaken.

​

Aobayda 8 jaar oud is een vrolijk jongetje hij geniet van alle aandacht van zijn oudere broers en zussen.

Hij zit nu in de 2de klas van het basisonderwijs.

Reuze spannend vindt hij het, vooral omdat hij, zoals hij zelf zegt, nu ook echt naar school gaat, net zoals zijn zussen en broer.

Voor nu wil hij profvoetballer worden of leraar, maar dat zijn jongensdromen, we gaan het zien wat het gaat worden.

​

​

Het gezin van Fatima en Mohamed

In Rabat woont het gezin van Fatima en Mohamed en hun 3 dochters en zoontje Mouad.

Mohamed is taxichauffeur en heeft het moeilijk om voldoende geld te verdienen met de taxi. Dit komt doordat in Rabat een best wel snelle tram is gekomen, waar veel mensen gebruik van maken en dus niet meer met de taxi gaan naar hun werk.

Mohamed heeft de opleiding voor buschauffeur voltooid, maar het is lastig om werk te vinden. Daarom is de taxi gerepareerd uit opbrengsten van de Zakatshop, en kan hij daar ook inkomsten uit halen.

Het gezin is vorig jaar verhuisd naar een klein appartement met 2 kleine slaapkamers net even buiten de stad Rabat. 

Samen hebben wij ervoor gezorgd, dat het appartement is ingericht.

De meisjes hebben nu een eigen slaapkamer met een stapelbed  en ook hun jongste zusje Janaat heeft nu een eigen bed en slaapt bij haar zusjes. Mouad slaapt nog steeds op de kamer van z'n ouders.

Hopelijk kunnen zij er nu weer een aantal jaren heerlijk wonen.

​​

Rokaija 16 jaar oud, zit nu in de 11de klas en haalt weer prachtige cijfers (16.2 gemiddeld).

Rokaija is een erg zelfstandig meisje en wil zich graag ontwikkelen, tevens is zij een echte puber aan het worden, maar dat hoort erbij op die leeftijd.

Haar nieuwe school staat ongeveer 2.5 km van haar huis, zij loopt dit elke dag samen met andere kinderen uit de buurt ( dus 5 km per dag )

Ook zij heeft een laptop (inmiddels gerepareerd na een val) die zij nodig heeft voor haar schoolwerk. Haar wens is nog steeds tandarts worden, dit zegt zij al een aantal jaren.

Rokaija krijgt één keer per week bijles van een studente, in de vakken frans en engels. 

Dit kost 200 Dirham (ongeveer €20) per maand.

Voor bijles is gekozen omdat de ouders Rokaija zelf niet kunnen helpen bij de studie van deze  vakken.

​

Fatima Zohra 14 jaar zit nu in de achtste klas en is een erg slim meisje.

Haar gemiddelde cijfer van alle vakken was vorig jaar een 8.2. (10 is het hoogste)

Fatima Zohra wordt nu met de oude taxi van haar vader naar school gebracht en uiteraard ook weer opgehaald.

Verder zijn het lieve en vrolijke meisjes en altijd erg blij met wat wij voor hun meebrengen.

​

Hun jongste zusje heet Janaat en is 5 jaar oud en zit in de eerste klas.

Het is een vrolijk meisjes en dol op haar 2 oudere zusjes en was erg blij met de kleren en speelgoed wat wij voor haar hadden meegenomen.

Haar broertje Mouad is nu 2 jaar. Hij is dol op zijn vader. Eigenlijk heeft hij 3 moeders die klaar voor hem staan, zijn zussen zijn gek op hem. Mouad was blij met de speelgoedautootjes en knuffels die wij voor hem hadden meegenomen, het is een lief en aanhankelijk ventje.